Elif: Türkçedeki e, a, ü, u, i seslerini verir. Misal; اَلِفْ “elif” ve اَكْبَرْ “ekber” gibi.
Be: Türkçedeki b harfidir. Misal; كَبُرَ “kebura” ve بَالِى “bâli” gibi.
Te: Türkçedeki t harfidir. Misal; تَالِى “tâli” ve صَوْتْ “savt” gibi.
Se: Türkçede karşılığı olmayan peltek bir harftir. Misal; ثَانِى “sâni” ve حَدَثْ “hades” gibi.
Cim: Tükçedeki c harfidir. Misal; جَمَالْ “cemâl” ve زُجَاجَ “zücâce” gibi.
Ha: Tükçede karşılığı olmayan gırtlağın kısılmasıyla ortaya çıkan harftir. Misal; حَاكِمْ“hâkim” ve طَرْحْ “tarh” gibi.
Kha: Türkçede karşılığı olmayan gırtlaktan hışırtılı çıkartılan bir sestir. Misal; خَيْرْ “hayr” ve خَبَرْ “haber” gibi.
Dâl: Türkçedeki d harfidir. Misal; دُكَّانْ “dükkân” ve دِيكْ “dîk” gibi.
Zel: Türkçede karşılığı olmayan peltek z harfidir. Misal; ذِكْرْ “zikr” ve حَذَرْ “hazer” gibi.
Ra: Türkçedeki r harfidir. Misal; رِجَالْ “ricâl” ve رَهْبَرْ “rehber” gibi.
Ze: Türkçedeki z harfidir. Misal; زَمَانْ “zeman” ve زَوْجَه “zevce” gibi.
Sin: Türkçedeki s harfidir. Misal; سَلاَمْ “selam” ve بَسِلَ “besile” gibi.
Şin: Türkçedeki ş harfidir. Misal; شِمَالْ “şimal” ve شَيْطَانْ “şeytan” gibi.
Sad: Türkçede karşılığı olmayan kalın s harfidir. Misal; بَصَرْ “basar” ve صَاحِبْ “sahib” gibi.
Dad: Türkçede karşılığı olmayan dz harfidir. Misal; رَمَضَانْ “ramazan” ve مَاضِى “mazi” gibi.
Ta: Türkçede karşılığı olmayan kalın t harfidir. Misal; طَلَبَه “talebe” ve صَطَرَ “setara” gibi.
Za: Türkçede karşılığı olmayan peltek z harfidir. Misal; غَالِظْ “galiz” ve مَظْلُومْ “mazlum” gibi.
Ayn: Türkçede karşılığı olmayan gırtlaktan gelen kalın a harfidir. Misal; عَالِمْ “âlim” ve مُعَلِّمْ “muâllim” gibi.
Ğayn: Türkçede karşılığı olmayan gırtlaktan gelen ğ harfidir. Misal; غَضِبَ “ğadibe” ve مَغْلُوبْ “mağlub” gibi.
Fe: Türkçedeki f harfidir. Misal; فَلَكْ “felek” ve فَائِدَه “faide” gibi.
Kaf: Türkçedeki kalın k “Q” harfidir. Misal; قَلَمْ “kalem” ve قُرْآنْ “kurân” gibi.
Kef: Türkçedeki ince k harfidir. Misal; كَرِيمْ “kerim” ve مَكْتُوبْ “mektub” gibi.
Lâm: Türkçedeki l harfidir. Misal; لَكِنْ “lakin” ve عِلَّتْ “illet” gibi.
Mim: Türkçedeki m harfidir. Misal; مَعْصُومْ “masum” ve مُكَمَّلْ “mükemmel” gibi.
Nûn: Türkçedeki n harfidir. Misal; نُورْ “nur” ve نُونْ “nun” gibi.
Vav: Türkçedeki v harfidir. Misal; وَلَوْ “velev” ve وَاقِعَة “vakıa” gibi.
He: Türkçedeki h harfidir. Misal; هُنَا “hüna” ve هَلاَكْ “helâk” gibi.
Ye: Türkçedeki y harfidir. Misal; يَسِيرْ “yesir” ve سِيَاسَةْ “siyaset” gibi.
Lâm-Elif: Lâm ve elif harflerinin bir araya gelmesinden oluşur. Bu bir harf değildir. لا nehy “olumsuzluk” edatıdır.
Hemze: Tek başına elif ile aynı görevi görür. Sadece yazım olarak farklıdır. Elif, vav ve ya harflerinin üzerlerine biner, أ ve ؤ ve ئ gibi.